Alıcı, 50 ... 160 Ohm DC dirençli kompakt bir TM-1, TM-2 veya TM-4 kulaklık üzerinde çalışır. En uygun yöntem, Moskova “Ritim” tesisinin TM-2B “Stekloklip” telefonunun, kulaklara yerleştirilmiş bir steteskop gibi ses telleri olan iki eğriyle kullanılmasıdır. Alıcı sessizce çalar, ancak küçük bir ortam gürültüsü koşullarında yerel radyo istasyonlarının yayınları güvenle duyulur. Alan kuvveti için alıcı hassasiyeti yaklaşık 10 mV / m'dir.
Alıcının en basit versiyonunun şeması üstte gösterilmektedir. Sinyal, WA1 manyetik anteni tarafından alınır. Bobin (Ll) ve değişken kapasitedeki (KPI) C1 kapasitörünün oluşturduğu devresi, alınan radyo istasyonunun frekansına ayarlanmıştır. İki aşamalı RF alıcı amplifikatörü, kademeler arasında doğrudan bağlantılı bir devreye göre yüksek frekanslı germanyum transistörlerden (VT1 ve VT2) yapılmıştır. Manyetik antenden, iletişim bobini L2 ve ayırma kapasitörü C2 üzerinden gelen sinyal, ilk transistörün yayıcı bağlantısına beslenir ve bununla güçlendirilir. Yük direnci R1, kollektöre her zamanki gibi dahil değildir, ancak yayıcı devresine, yani güç kaynağı ve yük direnci değiştirilir, ancak bu kaskad çalışmasına yansıtılmaz. Yük direncinden gelen sinyal ikinci transistörün tabanına ulaşır ve tekrar yükseltir.
Yük direnci R2 üzerinde izole edilmiş olan yükseltilmiş RF gerilimi, VD1 diyodu tarafından tespit edilir. Aynı zamanda kapasitör C2 filtreleme rolünü oynar - tespit edilen sinyalin yüksek frekanslı atımlarını yumuşatır. Detektörden gelen SCH sinyali için, transistör VT1, bir verici takipçisi ve VT2 - akım yükselticisi olarak görev yapar.
Her iki transistörün toplayıcı akımları güç kaynağına eklenir. Bu devrede G1 elementi ile seri BF1 ana telefonu bulunur. X1 konektörü ayrıca bir güç düğmesi olarak da işlev görür - telefon fişi konektör jakına takıldığında alıcı çalışmaya başlar.
Bloke edici kapasitör C3, radyo frekans akımlarını kapatır ve lityum kaynağı ve telefondan akmalarını önler. Bu nedenle, alıcının çalışma prensibi “Doğrudan Kazanç Alıcısı” makalesinde tarif edilene benzerdir (Radyo, 1993, No. 9, s. 18, 19).
Alıcının ikinci versiyonunun şeması üstte gösterilmektedir. Bir öncekine benzer birçok yönden ve alıcının çalışma prensibi aynıdır, ancak RF amplifikatöründe yaygın olarak kullanılan silikon KT315G silikon transistörleri kullanılır. Transistörlerin yapısındaki değişiklik nedeniyle (pnp yerine npn), güç kaynağının polaritesi ve VD1 detektör diyodunun açma polaritesi tersine çevrilir.
Silikon transistörlerin açma voltajı oldukça yüksek (0,5 ... 0,6 V) olduğundan ve besleme voltajı VD1 yerine sadece 1,5 V olduğundan, sadece yaklaşık 0,15 V'luk bir açma voltajına sahip olan bir germanyum diyot kullanmak zorunda kaldık. otomatik olarak kurulan transistör VT2'nin kolektöründe, diyot VD1 ve transistörlerin VT1 ve VT2 açılmasının voltajlarının toplamına eşittir, yani 1.3 ... 1.35 V
Yük direnci R2 üzerindeki voltaj düşüşü, ek bir akım amplifikatörü görevi gören düşük frekanslı germanyum transistör VT3'ü açmaya başlamak için yeterlidir. Bir sinyal geldiğinde, transistörler VT1 ve VT2 daha güçlü şekilde açılır, kolektör voltajı VT2 azalır, bu da VT3 transistörünün açılmasına ve telefon boyunca akan akımın artmasına neden olur.
Ek bir akım yükselticisinin varlığı, R1 ve R2 yüklerinin dirençlerinin direncini arttırmamızı ve dolayısıyla alıcının hassasiyetini arttırmamızı sağladı.
İki transistörlü ve üç transistörlü alıcılar için basılı devre kartlarının çizimleri, Şek. Sırasıyla 3 ve 4. Levhalar tek taraflı folyo getinaksa veya fiberglastan yapılmıştır. Herhangi bir teknoloji uygundur: folyonun iletken kısımları arasındaki izolasyon yolları aşındırılabilir, keskin bir neşter veya kesiciyle kesilebilir. Ayrıca, parçaların uçlarını birleştirerek, tahtanın deliklerinden geçirilerek, kalaylı bakır tel ile ve daha sonra bağlantıları kaybolarak folyo malzeme olmadan da yapmak mümkündür.
Alıcı durumda uygun boyutlarda herhangi bir plastik kutu olabilir. Yazar mormzhek saklamak için 80x60x20 mm boyutlarında bir kutu kullandı. Baskılı devre kartı ve CPE, kasanın altına M2 vidalarla tutturulmuştur. Kavisli bir yay plakası, karşılık gelen pil terminaliyle temas eden vidaların birinin altına yerleştirilir. Telefonun konektörüne başka bir plaka sabitlenir. Ferrit manyetik antenin çekirdeği, yuvanın yan duvarlarında bir lehim havyası ile yapılmış küçük oyuklara sabitlenmiştir.
Şekil 2'deki şemaya göre yapılan alıcı detaylarının konumu, Şekil 5'de görülebilir.
Açıklanan alıcı tek aralıklı yapılır. Ferrit anteninin dönüş sayısına bağlı olarak, uzun dalga, orta dalgada çalışabilir veya her iki bandı da kısmen yakalayabilir - bu, hangi radyo istasyonlarının belirli bir alanda çalıştığına veya hangisinin arzu edildiğine bağlıdır. Tek bantlı doğrudan kazançlı alıcılarda sıklıkla yapıldığı gibi iki bant oluşturabilir ve bunlara geçebilirsiniz. CB aralığına göre, ferrit 600NH'den 8 mm çapa ve 77 mm uzunluğa sahip bir çubuğa sarılmış L1 bobini, bir sonraki telden 90 dönüş içermelidir (en iyiden en kötüye): örneğin, LESHO 7x0.07, PELSHO, 0.15 ila 0, 3 mm, aynı çapta PEL. Döndürmek için bir kağıt manşon bobininin üzerindeki sarma kablosu. “En iyi” kablo, manyetik anten devresinin kalite faktörünün artmasına katkıda bulunur ve bunun sonucunda alıcının seçiciliğini artırır, ancak özellikle önemli değildir, çünkü devre RF yükselticinin giriş empedansı tarafından da sarılır. Uzun dalgaların (DW) aralığı için, yaklaşık 0,1 ... 0,15 mm çapındaki bir PEL veya PELSHO telinin yaklaşık 300 dönüşünü sarmanız gerekir. Litzedrat kullanmak pek mantıklı değildir, çünkü LW'deki gereksiz yere iyi bir konturun bant genişliği çok dar olur. Bobin bağlantısı L2 doğrudan konturun üzerine sarılır. Bir telin marka ve çapının değeri yoktur. Dm SV serisi bu bobin 10 tur ve Uzak Doğu - 30 aralığındadır. Ayar kondansatörü - KP-180. Çünkü DV'deki gereksiz yere iyi bir döngünün bant genişliği çok dar olur. Bobin bağlantısı L2 doğrudan konturun üzerine sarılır. Bir telin marka ve çapının değeri yoktur. Dm SV serisi bu bobin 10 tur ve Uzak Doğu - 30 aralığındadır. Ayar kondansatörü - KP-180. Çünkü DV'deki gereksiz yere iyi bir döngünün bant genişliği çok dar olur. Bobin bağlantısı L2 doğrudan konturun üzerine sarılır. Bir telin marka ve çapının değeri yoktur. Dm SV serisi bu bobin 10 tur ve Uzak Doğu - 30 aralığındadır. Ayar kondansatörü - KP-180.
Doğru ve servis yapılabilir parçaların dışında, monte edilmiş alıcı çalışmaya başlar, kural olarak, hemen ayarlanması gerekmez. Ancak, alıcı tarafından tüketilen akımı, bataryadan, seri bir milimetreyi telefona bağlayarak kontrol etmek hala yararlıdır. Akım mevcut değilse veya 1,5 ... 2 mA değerini aşıyorsa, kurulumun doğruluğunu ve parçaların çalışabilirliğini kontrol etmelisiniz.
Ayrıca, baz ve transistör VT2'nin vericisi arasındaki voltajı da kontrol edebilirsiniz - ilk alıcı için 0,15 ... 0,2 V ve ikinci için 0,5 ... 0,6 V olmalıdır. Kollektör ile aynı transistörün vericisi arasındaki voltaj sırasıyla 0,8 ... 1,35 V olmalıdır.
Alınan frekans aralığını L1 döngü bobininin tur sayısını değiştirerek konsolda tutmak mümkündür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder