Geçen yüzyılın 70-90'larında, orta veya uzun dalgalar için cep boyutunda radyo alıcılarını monte etmek için radyo aramaları, başlangıçtaki radyo amatörleri arasında çok popülerdi. Burada tarif edilen alıcıya “çocukluğunu hatırlama” denemesi denilebilir.
Alıcının şematik diyagramı yukarıdaki şekilde gösterilmiştir. Bu 2V3 doğrudan kazançlı alıcı devresidir. Sinyal, bir ferrit çubuğa ve bobinler Ll ve L2'ye dayanan manyetik bir anten tarafından alınır. L1 bobini konturu, L2 birleştirme bobini. Bunu, T7 ve T6 iki kademeli bir UHF transistörü izler ve geri besleme devresi arasında doğrudan akımda galvanik kaplin ile birlikte, T7 tabanına olan ön gerilimin, T6 vericisinden geldiği izlenir. Yükseltilmiş sinyal, toplayıcıdan T6 çıkarılır ve ayırma kapasitörüyle (C6), transistor (T5) üzerindeki detektöre girer. Detektör kademesinin yükü dirençler R9 ve R8'dir ve R8 ayrıca bir ses kontrolü işlevi görür.
Kondansatörler C4 ve C5 bir RF baskılayıcı filtre oluşturur. T5 kaskadını yükseltmeden yükseltmeye ve tespit etmeye dönüştüren C5 kapasitörünün varlığıdır. T1T4 transistörlerinde ULF, T1 ve T2 transistörlerinde push-pull çıkış kademesi ile üç aşamalıdır. 48 ohm hoparlörle çalışır. Alıcı, tek yönlü yazdırılan izlerin düzenlendiği bir baskılı devre kartına monte edilmiştir. Tahtanın tam boyutlu ve kablo şeması çizimi yukarıdaki şekilde gösterilmiştir.
Tahta, alıcı kutusundaki konum ve ayrıca antenin konumu ve değişken kapasitör dikkate alınmaksızın evrensel yapılır. Bu tahtanın ve manyetik antenin durumunda karşılıklı düzenlemenin seçilmesi, anteni tahtanın uzun tarafına paralel olarak yerleştirmemelidir, çünkü bu detektör aşamasında kendiliğinden uyarılmaya neden olabilir. Anten ferrit çubuk 8 mm çapında. Uzunluk 100 mm'den az değil. Bobin L1 60 turunun SV aralığında, L2 10 tur tel tipi 0,23 (veya diğer çapta) diker. DV L1 aralığı için 220, L2, 20 dönüş olmalıdır. Yayıcılar T1 ve T2'deki voltaj 4.5V olmalıdır, bu değilse, R5 direncini seçin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder